اعتقاد بر این است که پرتو لیزر در سطح انرژی کم و ایمن، منتشر شده در طول موج باریک، سلول های فولیکول مو را تحریک می کند و به آنها اجازه می دهد تا برای مدت طولانی تری بهتر عمل کنند.

مانند سایر روش های درمانی موی پزشکی، اگر سعی کنید فولیکول هایی را که در آنجا نیستند تحریک کنید، هیچ کار نمی کند. ابتدا باید با یک متخصص مو مشورت کنید تا شانس شما برای افزایش تراکم مو با لیزر یا سایر اشکال درمان پزشکی را به درستی ارزیابی کند.

این لیزر درمانی سطح پایین به صورت کلاه ایمنی نیز در اختیار بیماران قرار می گیرد. LLLT می تواند یک گزینه عالی برای کسانی باشد که به دنبال مراقبت در منزل هستند یا در برنامه خود انعطاف پذیرتر هستند.

این کلاه از چراغ های LED استفاده می کند که انرژی سلولی به نام ATP را تولید می کند. لایه بیرونی پوست ATP را جذب می کند که باعث رشد فولیکول های مو می شود، همانطور که گیاهان از نور برای رشد استفاده می کنند. همانند PRP فعلی، کاربران LLLT باید یک روز در میان به مدت چهار تا شش ماه و سپس هر دو هفته یکبار برای نگهداری از کلاه ایمنی استفاده کنند.

در حالی که LLLT یک گزینه عالی برای کسانی است که نمی خواهند به اندازه PRP سرمایه گذاری کنند، برای همه مناسب نیست. اثربخشی درمان LLLT برای ریزش مو به طور گسترده مورد بحث قرار گرفته است و برخی هیچ نتیجه ای از آن مشاهده نکرده اند. قبل از انجام اولین سرمایه گذاری در یک کلاه ایمنی LLLT، با یکی از متخصصان کلینیک CyberHairsure ما مشورت کنید تا بدانید که آیا این بهترین گزینه برای شما است یا خیر.

2. درد

درد بعد از عمل در اکثر بیماران پس از جراحی کاشت مو ایجاد می شود. این درد به خصوص در کاشت مو که با FUT (پیوند واحد فولیکولی) انجام می شود، بروز می کند. زیرا به دلیل قطع شدن اعصاب محیطی در هنگام برداشت نواری. در روش FUE (استخراج واحد فولیکولی)، به طور متوسط ​​3000 روش پیوند پیوند بین 6 تا 8 ساعت طول می کشد. درد عضلانی بسته به وضعیت دراز کشیدن در این دوره ممکن است رخ دهد. برای پیشگیری و کاهش درد باید استراحت های کوچکی در طول فرآیند داده شود، تزریق مسکن حین عمل و استفاده از NSAID (داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی) بعد از عمل [1].

تبلیغات

3. ادم

ادم بعد از عمل شایع ترین عارضه کاشت مو است. میانگین بروز ادم بعد از عمل در کاشت مو از 40 تا 50 درصد متغیر است. ادم می تواند به دلیل بیهوشی و تروما در طول پردازش ایجاد شود. ادم بافت در زمان جراحی شروع می شود، اما تنها 3 تا 5 روز بعد هنگامی که از روی پیشانی فرود می آید آشکار می شود. گاهی اوقات، مایع ادماتوز به بافت های اطراف چشم می رود و باعث اکیموز دور چشم می شود. همچنین در برخی موارد این ادم به حدی شدید است که بیمار نمی تواند چشمان خود را باز کند.

برای پیشگیری و به حداقل رساندن ادم، بیماران باید در وضعیت خوابیده در طول دوره بعد از عمل توضیح داده شوند. استفاده از ماساژ، بسته سرد، استروئیدهای سیستمیک، استروئیدهای نفوذی و NSAID می تواند ادم را کاهش دهد.